بیماری آلزایمر

الزایمر

اطلاعات‌ اولیه‌
توضیح‌ کلی‌
بیماری‌ آلزایمر عبارت‌ است‌ از یک‌ بیماری‌ مغزی‌ که‌ مشخصه‌ آن‌ رو به‌ زوال‌ گذاشتن‌ تدریجی‌ توانایی‌های‌ ذهنی‌ است‌. نوع‌ سریعاً پیش‌رونده‌ آن‌ در سنین‌ 45-36 سالگی‌ بروز پیدا می‌کند. نوع‌ تدریجاً پیش‌رونده‌ آن‌ که‌ در آن‌ علایم‌ به‌ کندی‌ حدوداً در سنین‌ 70-65 سالگی‌ شروع‌ می‌شود...
علایم‌ شایع‌
مراحل‌ اولیه‌:
فراموشی‌ وقایع‌ اخیراً اتفاق‌ افتاده‌
دشواری‌ فزاینده‌ در انجام‌ کارهای‌ نیازمند قوه‌ عقلانی‌ مثل‌ وظایف‌ شغلی‌، رسیدگی‌ به‌ امور مالی‌، یا مدیریت‌ خانه‌
تغییرات‌ شخصیتی‌، از جمله‌ ناتوانی‌ در کنترل‌ هیجانات‌ و اختلال‌ در قضاوت‌ مراحل‌ بعدی‌:
مشکل‌ در انجام‌ کارهای‌ ساده‌ مثل‌ انتخاب‌ لباس‌، یا انجام‌ محاسبات‌ ساده‌ ریاضی‌
ناتوانی‌ در شناسایی‌ افراد آشنا
بی‌علاقگی‌ به‌ بهداشت‌ شخصی‌ یا ظاهر فرد
مشکل‌ در غذا خوردن‌
گرفتن‌ حالت‌ تهاجمی‌ و انکار اینکه‌ اصلاً مشکل‌ وجود دارد.
از دست‌ دادن‌ خودداری‌ جنسی‌
گم‌ شدن‌ در خیابان‌
اضطراب‌ و بی‌خوابی‌ مراحل‌ پیشگیری‌:
از دست‌ دادن‌ کامل‌ حافظه‌، کلام‌، و عملکرد عضلانی‌ (از جمله‌ کنترل‌ ادرار و مدفوع‌). در این‌ حالت‌ فرد نیاز به‌ مراقبت‌ و نظارت‌ کامل‌ دارد.
حالت‌ تهاجمی‌ شدید
علل‌
آسیب‌ برگشت‌ناپذیر یا از دست‌ رفتن‌ سلول‌های‌ مغز به‌ علل‌ ناشناخته‌
عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر
سابقه‌ خانوادگی‌ بیمار آلزایمر
پیرشدن‌
پیشگیری‌
هیچ‌گونه‌ روش‌ خاصی‌ برای‌ پیشگیری‌ وجود ندارد.
عواقب‌ مورد انتظار
این‌ بیماری‌ در حال‌ حاضر غیرقابل‌ درمان‌ است‌ و درمان‌ فقط‌ برای‌ بهبود علایم‌ انجام‌ می‌شود. تحقیقات‌ وسیعی‌ در زمینه‌ علل‌ و درمان‌ آن‌ در حال‌ انجام‌ است‌، بنابراین‌ امید به‌ پیدا کردن‌ درمان‌ قطعی‌ آن‌ وجود دارد.
عوارض‌ احتمالی‌
کاهش‌ مقاومت‌ به‌ عفونت‌ها، به‌ خصوص‌ ذات‌الریه‌ و مننژیت‌.
حملات‌ صرعی‌ و کما (نادر است‌).
درمان‌
اصول‌ کلی‌
اگر یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ دچار این‌ بیماری‌ است‌، حالت‌ خصومت‌ آنها را به‌ خود نگیرید.
محیط‌ خانه‌ را طوری‌ تغییر دهید که‌ فرد بیمار دچار آسیب‌ بدنی‌ نشود.
اگر مراقبت‌ از یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ که‌ دچار این‌ بیماری‌ است‌ را به‌ عهده‌ دارید، از دیگران‌ درخواست‌ کمک‌ کنید تا بتوانید به‌ خود استراحت‌ دهید. از اینکه‌ نیاز به‌ استراحت‌ و فراغت‌ دارید احساس‌ گناه‌ نکنید حتی‌ اگر بیمار از این‌ مسأله‌ احساس‌ رضایت‌ نداشته‌ باشد.
اگر گروه‌ حمایتی‌ برای‌ خانواده‌ بیماران‌ آلزایمر وجود دارد به‌ آن‌ بپیوندید و اگر وجود ندارد به‌ ایجاد آن‌ اهتمام‌ ورزید.
افراد مراقبت‌کننده‌ از بیمار می‌توانند برخی‌ از مشکلات‌ بیمار را با اجرای‌ بعضی‌ کارها کاهش‌ دهند: ـ تکرار: برای‌ بیمارانی‌ که‌ مشکلی‌ در حافظه‌ دارند شاید یادآوری‌ مکرر کمک‌کننده‌ باشد. ـ اطمینان‌دهی‌: یک‌ گفتگوی‌ صمیمانه‌ مختصر و در عین‌ حال‌ قوی‌ می‌تواند بیمار مضطرب‌ یا آشفته‌ را آرام‌ کند. ـ منحرف‌ کردن‌ ذهن‌ بیمار: ذهن‌ بیمار آشفته‌ و وامانده‌ را منحرف‌ کنید. قدم‌ زدن‌ با بیمار می‌تواند در این‌ زمینه‌ کمک‌کننده‌ باشد.
داروها
خیلی‌ از داروهایی‌ که‌ برای‌ مشکلات‌ دیگر مورد استفاده‌ قرار می‌گیرند می‌توانند باعث‌ گیجی‌ یا خواب‌آلودگی‌ شوند. این‌ داروها را باید حتی‌الامکان‌ قطع‌ کرد. هم‌اکنون‌ داروهای‌ زیاد دیگری‌ تحت‌ بررسی‌ هستند. بعضی‌ از آنها برای‌ کنترل‌ علایم‌ آشفتگی‌ مفید هستند.
داروهای‌ جدیدی‌ که‌ با نسخه‌ پزشک‌ تجویز می‌شوند ممکن‌ است‌ پیشرفت‌ بیماری‌ را در بعضی‌ از بیماران‌ به‌ تأخیر اندازد.
فعالیت‌
تا حدی‌ که‌ امکان‌ دارد بیمار آلزایمری‌ باید فعالیت‌ خود را حفظ‌ کند. با پیشرفت‌ بیماری‌، نهایتاً تمامی‌ فعالیت‌ها نیاز به‌ نظارت‌ خواهند داشت‌.
رژیم‌ غذایی‌
رژیم‌ غذایی‌ عادی‌. نهایتاً بیمار برای‌ غذا خوردن‌ به‌ کمک‌ نیاز خواهد داشت‌.
در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمایید
اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان علایم‌ بیماری‌ آلزایمر را دارید.
اگر علایم‌ عفونت‌ ظاهر شده‌اند، مثل‌ تب‌، لرز، درد عضلانی‌، یا سردرد.
اگر شما مراقبت‌ از یک‌ فرد آلزایمری‌ را به‌ عهده‌ دارید، و از این‌ مسأله‌ بیمناک‌ هستید که‌ به‌ تدریج‌ کنترل‌ عاطفی‌ خود را از دست‌ خواهید داد.